(ทูคัง) ไม้กันหมาของรุ่นพี่ ตอนพิเศษส่งท้าย : พี่เป็นของผม 2 (จบ)
ไม้กันหมาของรุ่นพี่ ตอนพิเศษส่งท้าย : พี่เป็นของผม 2 [CUT จากจอยลดา] “เงยหน้าหน่อย กูจะปลอบ” ดีนผงกหัวขึ้นจากลำคอตามคำพูดแล้วริมฝีปากก็สัมผัสกัน ใบหน้าเงยรับแรงบดเบียดลงมาก่อนกดเคล้าคลึงหนักขึ้น ปากเปิดออกให้อีกคนทำตามใจตัวเอง ไม่ได้ห้ามปรามการกระทำที่ดูเหมือนจะดูดกลืนกันเข้าไป แขนกระชับลำคอคนด้านบนรั้งหาตัวอีก บทจูบหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเราไม่สามารถหยุดมันได้อีกต่อไปแล้ว ร่างกายถูกดึงลุกจากโซฟา เอวโดนโอบกระชับแน่น ขาก้าวถอยไปด้านหลังตามแรงดันตรงหน้า รู้ตัวอีกที หลังก็แนบกับอะไรบางอย่าง ยังไม่ทันได้คิดว่าคืออะไร ตัวก็โดนดันถอยเข้าไปพร้อมเสียงกระแทกปิดดังขึ้น ปัง! ร่างกายถูกดันติดประตูห้องอย่างแรงจนสะเทือนทั้งบาน ปากผละจูบออกมาครางเสียงเบา ความเจ็บแผ่กระจายไปทั่วแผ่นหลัง “โอ๊ย..หลังกู” ใบหน้าเหยเกปรากฏให้เห็น อารมณ์ความต้องการถูกดึงกระชากหายไป “ผมดันพี่แรงไปหรอ ขอโทษครับ..” มือเลื่อนไปลูบหลังเบาๆไม่ได้ตั้งใจทำอีกคนเจ็บ เขาไม่คิดว่าการปลอบของพี่บุ๊คจะทำให้มันมาไกลขนาดนี้ ตอนที่ดึงอีกคนมา เจ้าตัวก็ไม่ได้เอ่ยปากห้าม ยิ่งทำให้อารมณ์ตอนนี้เตลิดกว่าทุกครั
