(ทูคัง) ไม้กันหมาของรุ่นพี่ ตอนที่ 48 (End)

ไม้กันหมาของรุ่นพี่ ตอนที่ 48

[CUT จากจอยลดา]

“อยากทำให้จริงๆ เหมือนที่พี่อยากทำให้ผม”

บุ๊คมองอีกคนก่อนเสตาหลบอย่างสู้ไม่ไหว ความจริงจังในแววตาตรงหน้ากระแทกใจเขาอย่างจังทำให้ความรู้สึกต่อต้านเริ่มสั่นคลอน

“นะ” พอหันกลับมาเจอสายตาอ้อนอีก ปากก็เผลอตอบรับอย่างไม่รู้ตัว

“ก็..ได้” ดีนได้ยินคำตอบก็ยิ้มกว้างก่อนถามย้ำกลัวคนตรงหน้าเปลี่ยนใจ

“จริงนะ”

“ใช้แค่มือก็พอ” เผลอตบปากรับคำไปแล้วก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่บุ๊คก็อยากจำกัดขอบเขตบ้าง กลัวมันทำอย่างที่เคยพูด

เมื่อกลางวันมันพูดว่าขอใช้..ปาก กับส่วนนั้นของเขา มันจะบ้าหรอวะ ปากเลยนะ แล้วส่วนนั้นมันก็ เอิ่ม.. เขาไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อน

บุ๊คมองอีกคนที่ยังจ้องกันไม่ตอบก็ขมวดคิ้ว มันได้ยินที่เขาพูดหรือเปล่า ยิ่งจ้องมันก็ยังสบตาเขานิ่งเหมือนเดิม หรือจะไม่ได้ยิน? งั้นพอแค่นี้ดีกว่ามั้ง จริงๆ เขาก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดเท่าไร

“ดีน ไม่งั้นกู.. อะ ไอ้ดีน” บุ๊คสะดุ้งสุดตัว มือจับแขนอีกคนยึดไว้แน่น แต่ก็ช้าไปมือนั้นล้วงผ่านกางเกงสแล็ดเข้ามากุมส่วนที่นอนสงบอยู่ด้านในแล้ว


แม่ง เวลาโดนมือคนอื่นจับมันให้ความรู้สึกแบบนี้เองหรอวะ ..


ดีนมองสีหน้าเหยเกหลังโดนสัมผัสของอีกคนอย่างตื่นเต้น มือเริ่มคลึงสิ่งที่ตัวเองกุมอยู่เบาๆ ก่อนหนักขึ้นจนอีกฝ่ายหลุดเสียงครางออกมา

“อะ อื้อ” ดีนกระตุกยิ้ม ส่วนที่นอนนิ่งเริ่มผงกหัวสู้มืออย่างไม่ยอม เขาตัดสินใจดึงมันออกมาด้านนอก

ส่วนนั้นปรากฏให้เห็นเต็มตา ถึงจะเคยบังเอิญสัมผัสผ่านเสื้อผ้ามาแล้วแต่มันเทียบไม่ได้กับตอนนี้เลย ดีนเผลอเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย มือคลึงส่วนปลายอย่างเบามือ แล้วสลับรูดขึ้นลงช้าๆ จังหวะเนิบนาบไม่เร่งรีบเหมือนต้องการให้ทรมาน เรียกเสียงครางรอดออกมาจากริมฝีปากอีกฝ่ายเป็นระยะ

ดีนมองอีกคนเอื้อมมือมาหวังเร่งจังหวะเองก็จัดการจับมือข้างนั้นกดลงกับโซฟาทันที คิ้วอีกคนขมวดเข้าหากันแน่นเหมือนโดนขัดใจก่อนเอ่ยปาก

“อะ อึก ดีน ยะ อย่าแกล้ง” พร้อมส่งสายตาเว้าวอนมา แต่ดีนก็ไม่คิดจะเร่งจังหวะขึ้นอย่างที่อีกคนต้องการ

บุ๊คกำมือที่โดนกดลงบนโซฟาแน่นอย่างกลั้นอารมณ์ จังหวะที่อีกคนมอบให้ทำเอาเขาแทบคลั่ง มืออีกคนยังขยับเนิบนาบก่อนปลายนิ้วจะเลื่อนมาคลึงส่วนปลายหนักขึ้นทำให้ต้องกัดฟันกลั้นเสียงน่าอายตัวเอง

“ปล่อยเสียงออกมา” เสียงทุ้มพูด บุ๊คส่ายหน้าทันที

ดีนเห็นอาการแบบนั้นก็ยิ่งอยากแกล้ง มือเร่งจังหวะขึ้นทำให้อีกคนหลุดเสียงออกมาอย่างกลั้นไม่ทัน

“อื้อออ แฮ่ก” แล้วกลับไปเชื่องช้า เนิบนาบเหมือนเดิม

เหมือนโดนเหวี่ยงขึ้นไปบนฟ้าแล้วก็โดนกระชากกลับมาบนพื้นตามเดิม ใจบุ๊คเต้นโครมครามอย่างน่ากลัว สายตาพร่ามัวด้วยแรงอารมณ์ ลมหายใจหอบหนักตามความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น แต่เหมือนอีกคนไม่เข้าใจเขาเลย จังหวะยังคงเชื่องช้าราวกับกลั่นแกล้งจนต้องเอ่ยปากอีกครั้งอย่างทนไม่ไหว

“ระ เร็ว แฮ่ก หน่อย อื้ออ” ดีนขยับเร็วขึ้นก่อนก้มหน้าลงอ้าปากครอบส่วนนั้น

“อื้อ!” ร่างกายสะดุ้งอย่างตกใจ มือจะดันอีกคนออกก็เปลี่ยนเป็นขย้ำเส้นผมนิ่มในมือแทนเมื่อปลายลิ้นตะหวัดผ่านส่วนปลายทำให้ร่างกายสั่นสะท้านด้วยความเสียว

“ดะ ดีน อึก กู..” ตาปรือมองอีกคนก้มจัดการส่วนนั้นของตัวเองอย่างสับสน ความรู้สึกข้างในปั่นป่วนไปหมด สมองสั่งให้ดันอีกคนออก แต่ใจกลับบอกให้จับศีรษะนั้นกดลงรับของตัวเองเข้าไปอีก


ร้อน

ร้อนไม่ไหวแล้วแม่ง


ดีนย้ายลงมานั่งตรงหว่างขาบุ๊คเพื่อให้ถนัดขึ้น ปากขยับอย่างต่อเนื่องพร้อมดูดส่วนปลายจนอีกคนแทบนั่งไม่ติดเบาะ

ความเสียวกระสันตีขึ้นมาในอกจนสมองไม่รับรู้อะไรอีกแล้วนอกจากให้อีกคนขยับเร็วกว่านี้ ปากก็ร้องขอตามที่ใจปรารถนา

“ระ เร็ว อื้ออ” อีกคนก็ทำตามคำขอ

บุ๊คขย้ำผมในมืออย่างระบายอารมณ์ก่อนกดศรีษะให้รับตัวตนของตัวเองเข้าไปอีกจนมันพุ่งชนลำคอด้านในเกือบทำอีกคนสำลัก แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้ผละออกกลับเร่งขยับทำให้คนโดนกระทำครางเสียงหลง ร่างกายเกร็งบ่งบอกใกล้ปลดปล่อย บุ๊ครีบเรียกคนตรงหน้าเสียงสั่น

“ดะ ดีน” อีกคนเหมือนรู้แต่ไม่ยอมขยับออก เขาดันศรีษะตรงหน้าแรงขึ้น แต่อีกคนก็ขืนตัวพร้อมกับดูดส่วนปลายอย่างหนัก

“อื้อออ” ร่างกายเสียววูบทั่วร่างทำให้มือไม้อ่อนทันที

“มึง กะ กูไม่ อื้อ ปล่อย!” บุ๊คกลั้นใจกระชากไหล่คนตรงหน้าอย่างแรงจนดีนถลาขึ้นมายันคร่อมร่างเขาบนโซฟา

บุ๊คหอบหายใจมองอีกคนด้วยแววตาสั่นไหวก่อนหลุบตามองริมฝีปากแดงระเรื่อตรงหน้าที่เคลือบน้ำลายจนมันวาวแล้วก็เหมือนสติหลุด มือรั้งใบหน้าอีกคนเข้ามาแล้วเบียดจูบลงไปอย่างหนักหน่วง สงครามจูบเริ่มขึ้นทันที

ริมฝีปากเปิดออกให้อีกคนได้เข้ามาสำรวจภายใน ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร รสจูบปนรสชาติบางอย่างทำให้รู้สึกปะแล่มที่ปลายลิ้น แต่บุ๊คก็ไม่คิดจะผละออก มือตั้งใจจะขยับของตัวเองต่อให้เสร็จก็โดนคนด้านบนปัดทิ้งแล้วเลื่อนมากุมแทน คราวนี้ไม่เหมือนตอนแรกอีกคนขยับรูดเร็วจนเขาทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมา

“อื้อออ” อีกคนเอื้อมมือขึ้นมาดันท้ายทอยเขาแล้วเบียดจูบหนักขึ้นอีกจนบุ๊คไม่ไหว มือทุบไหล่ตรงหน้าให้ปล่อย ดีนถึงยอมผละออกช้าๆ แต่ปากยังคลอเคลียไม่ห่าง

“แฮ่ก แฮ่ก อึก” พอปากเป็นอิสระเขารีบโกยอากาศหายใจทันที สติเริ่มกลับมาหน้าที่ร้อนอยู่แล้วก็เห่อร้อนขึ้นอีก เมื่อคิดได้ว่า ถ้าเขาไม่ดึงอีกคนออก ป่านนี้คง..


กูอยากจะบ้า


“พี่บุ๊คครับ” เสียงทุ้มกระซิบชิดริมฝีปากเขา

“อะ อืม” บุ๊คหลุดจากความคิดตัวเองตอบกลับตะกุกตะกัก

“ผม..” แล้วเจ้าตัวก็หยุดพูดไป เขาเหมือนรู้ว่าอีกคนต้องการอะไรเลยเอ่ยออกไปสวนกับอีกคนที่พูดเสียงเบากลับมา

“ช่วยไหม”

“อยากฟัด..” พูดจบก็เลื่อนริมฝีปากกดจูบบนผิวแก้มอีกคนเบาๆ ส่วนบุ๊คได้ยินแบบนั้นก็งงเหมือนสมองยังประมวลไม่ทัน ฟัด?

“ทำ..อะไรนะ?”

“ขอฟัดหน่อย”

“ไม่อยากให้กูช่วย” เขาถามออกไปอย่างสงสัย อีกคนผละออกไปจ้องหน้าเขาทันที อ้าว.. กูพูดไรผิดหรอวะ

ดีนมองใบหน้าที่ยังแดงก่ำจากกิจกรรมเมื่อครู่นิ่ง สายตาสบอีกคนที่มองมาคล้ายเชิญชวน แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอเบาๆ


ถ้าพี่สัมผัสมันตอนนี้.. คิดว่าคงได้เลยเถิด


เขาแค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกไป สายตายังจ้องภาพตรงหน้าอย่างไม่วางตา บุ๊คที่ยังไม่เข้าใจก็ถามซ้ำอีกครั้ง

“ไม่อยากให้ช่วย?”

“ขอฟัดนิดนึงก็พอ”

“เอ่อ..” ฟัดนิดนึงของมันคือยังไงวะ

“นะ ไม่มากไปกว่านั้น”

“ยังไง?” คำถามนั้นคล้ายคำอนุญาตกลายๆ


ดีนดันบุ๊คนอนราบไปกับโซฟาส่วนตัวเองก็ขยับขึ้นมาคร่อมคนด้านล่างไว้ โดยไม่ให้ทับส่วนล่าง บุ๊คขยับตัวเล็กน้อยด้วยความรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไร

คนด้านบนโน้มตัวลงมาแนบริมฝีปากกับผิวคอช้าๆ เจ้าของร่างสะดุ้งก่อนยกมือขึ้นมาบีบไหล่ตรงหน้าอย่างประหม่า

“ดะ ดีน” บุ๊คเรียกอีกคนเสียงแผ่วเมื่อริมฝีปากนั้นเริ่มกดน้ำหนักสลับขบแผ่วเบาเป็นระยะ

ริมฝีปากไล่ขบลงมาตามลำคอจนถึงรอยแยกของปกเสื้อนักศึกษา มือเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อออกแล้วริมฝีปากก็กดจูบลงมาตามรอยแยกของสาบเสื้อ กลิ่นหอมอ่อนๆ ตีขึ้นมากระทบจมูกทำให้อารมณ์ที่ถูกกดไว้ยิ่งพุ่งพล่านกว่าเดิม

สติคนด้านบนหายไปทีละเล็กทีละน้อย การกระทำเริ่มขัดกับคำพูดก่อนหน้านี้ที่ขอแค่ ‘นึดนิง' ริมฝีปากเผลอดูดผิวตรงอกอย่างแรงจนขึ้นรอย เจ้าของร่างสะดุ้งเฮือก มือบีบไหล่กว้างดันออกเล็กน้อย

“พะ พอยัง..” เสียงที่เปร่งออกมาไม่ได้ดังเกินกว่าเสียงกระซิบจึงทำให้มันไม่สามารถส่งไปถึงคนที่กำลังมัวเมาอยู่ได้

มือดึงสาบเสื้อคนด้านล่างเปิดออกเผยให้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน รอยสักที่ชื่นชอบกับจุดสีเข้มที่หมายตาอยากสัมผัสมานาน ทันความคิดริมฝีปากก็ครอบรอบจุดบนยอดอกทันที คนที่ไม่เคยโดนกระทำแบบนี้มาก่อนสะดุ้งสุดตัว มือดันไหล่กว้างออกอย่างแรง

“ไอ้ดีน!” ดีนเงยหน้ามองอีกคนที่นอนหอบหายใจหนัก ใบหน้าแดงก่ำกว่าเดิมพานให้รู้สึกอยากทำอีก แต่พอสบกับแววตาสั่นๆ ที่มองมาก็ต้องตัดใจลุกขึ้นพร้อมกับดึงอีกคนให้ลุกตาม



Fin.

คัทอีกตอน
ฝากด้วยฮับ